Aleksander Pociej

Senat i Polo­nię łączy wie­le lat histo­rii, począw­szy od Pol­ski mię­dzy­wo­jen­nej. Już wte­dy Senat RP przy­kła­dał ogrom­ną wagę do spraw uchodźc­twa oraz emi­gra­cji. W 1990 r. w nawią­za­niu do korze­ni, powo­ła­no zaś do życia Sto­wa­rzy­sze­nie „Wspól­no­ta Pol­ska”, któ­re­go pre­ze­sem został mar­sza­łek Sena­tu I kaden­cji Andrzej Stelmachowski.

Polo­nia to nie tyl­ko ter­min, ale wspól­no­ta i ludzie, a co za tym idzie… tak­że real­ne wyzwa­nia czy pro­ble­my. Oso­bi­ście dla mnie jako prze­wod­ni­czą­ce­go Komi­sji Praw Czło­wie­ka, Pra­wo­rząd­no­ści i Pety­cji, posza­no­wa­nie praw Polo­nii jest abso­lut­nym prio­ry­te­tem. Jest wie­le spraw, któ­re wyma­ga­ją zde­cy­do­wa­nej popra­wy. Przed­sta­wi­cie­le nie­któ­rych śro­do­wisk zapo­mi­na­ją, iż Pola­cy za gra­ni­cą to rów­nież nasza poli­tycz­na odpo­wie­dzial­ność. Pomi­mo poby­tu poza gra­ni­ca­mi są oni inte­gral­ną czę­ścią państwa. 

Przez pry­zmat mojej dotych­cza­so­wej dzia­łal­no­ści poli­tycz­nej uwa­żam, że poli­ty­ka w spra­wie Polo­nii wyma­ga zde­cy­do­wa­nej zmia­ny. Świat zmie­nia się bar­dzo dyna­micz­nie, a poli­ty­ka nie zawsze za tymi zmia­na­mi nadą­ża. Jed­ną z takich kwe­stii jest Polonia. 

Pierw­sza kwe­stia to zmia­ny w ordy­na­cji wybor­czej, któ­re zachę­cą do gło­so­wa­nia rów­nież oby­wa­te­li poza gra­ni­ca­mi Pol­ski. Zwięk­sze­niu musi ulec licz­ba komi­sji wybor­czych i szyb­sze musi być ich powoływanie.

Dru­ga bar­dzo waż­na spra­wa to przy­wró­ce­nie Polo­nii pra­wa do gło­so­wa­nia kore­spon­den­cyj­ne­go. Pra­gnę roz­po­cząć deba­tę na temat gło­so­wa­nia Polo­nii przez Inter­net, tak jak się to dzie­je dziś np. w Esto­nii czy Francji. 

Koniecz­ne będzie tak­że powo­ła­nie Rzecz­ni­ka Praw Polo­nii jako orga­nu, któ­re­go zada­niem będzie koor­dy­no­wa­nie dzia­łań adre­so­wa­nych do Pola­ków za gra­ni­cą, sygna­li­zo­wa­nie pro­ble­mów Polo­nii urzę­dom admi­ni­stra­cji cen­tral­nej i naczel­nym orga­nom pań­stwa, pil­no­wa­nie spraw ochro­ny praw mniej­szo­ści pol­skiej poza gra­ni­ca­mi RP.

Mimo XXI wie­ku Pola­cy za gra­ni­cą wciąż nie mają dostę­pu do sys­te­mów admi­ni­stra­cyj­nych dostęp­nych w Pol­sce. Jest to pro­ble­ma­tycz­ne i wyma­ga jak naj­szyb­szej zmiany. 

Dodat­ko­wo, będę czy­nił wysił­ki, aby sys­tem finan­so­wa­nia dzia­łań Polo­nii prze­stał być upo­li­tycz­nio­ny i powró­cił do Sena­tu oraz aby kwa­li­fi­ko­wa­nie się na gran­ty i wspar­cie nie było uza­leż­nio­ne od poglą­dów poli­tycz­nych  wnio­sko­daw­ców i decy­den­tów. Zadbam o to, aby jedy­nym kry­te­rium była jakość i war­tość pro­jek­tów. To doty­czy tak­że zwięk­sze­nia finan­so­wa­nia edu­ka­cji polo­nij­nej, któ­ra zasłu­gu­je na szcze­gól­ne wspar­cie na całym świecie.

Ojczy­zna jest wspól­no­tą i Polo­nia inte­gral­nie do niej nale­ży. Czas naj­wyż­szy, aby pol­ska poli­ty­ka wresz­cie  odpo­wie­dzia­ła na jej wyzwa­nia. Jako prze­wod­ni­czą­cy komi­sji ds. Praw Czło­wie­ka, Pra­wo­rząd­no­ści i Pety­cji sta­ję po stro­nie Polo­nii i dekla­ru­ję, iż zawal­czę o jej sprawy.